My name is Rachel Corrie

Diep ontroerend politiek pamflet” – Trouw

De Amerikaanse studente Rachel Corrie vertrok op 23-jarige leeftijd naar de Gazastrook om Palestijnse burgers te helpen in het conflict met Israël. Toen zij zich in Rafah als levend schild opstelde voor een huis dat het Israëlische leger plat wilde walsen, werd ze overreden door een bulldozer. Volgens het leger was het een ongeluk. Omstanders dachten daar anders over. De theaterbewerking My name is Rachel Corrie van de Britse acteur Alan Rickman en toneelschrijfster Katherine Viner is gebaseerd op de dagboeken en correspondentie van Rachel Corrie. Het stuk veroorzaakte in Engeland (première 2005) en Amerika veel commotie vanwege de politieke lading en uitgesproken stellingname.

Voor Laura van Dolron leverde het werken aan dit stuk, voor het Noord Nederlands Toneel, een rare paradox op: ‘Aan de ene kant geeft Rachel me het gevoel dat wat ik doe, namelijk theater maken, niet genoeg is. Het gevoel dat ik net als zij de wereld in moet gaan om hén te beschermen die dat zelf niet kunnen. Aan de andere kant geloof ik dat theater op zijn best is als het ons kennis laat maken met mensen als Rachel. Mensen die ons hoop geven en inspireren. Natuurlijk heeft elk verhaal twee kanten. Van haar alleen een martelaar maken zou te gemakkelijk zijn.’

spel Laura van Dolron vertaling Laura van Dolron bewerking Alan Rickman, Katherine Viner