Het helpt om de wereld in te gaan en te merken dat achter elke deur een nieuwe wereld is…maar ook om de wereld in te gaan en te merken dat de deuren niet voor je openzwaaien. En bedenken ja waarom zouden ze ook eigenlijk openzwaaien voor mij.
Omdat ik een keer vijf sterren had in een krant die ik nog steeds op mijn flyer knal want ik ben tegen sterren behalve als het er veel zijn en voor MIJ!
Het hielp om het te relativeren om dit te relativeren.
De afspraak ging niet door maar ik mocht als troostprijs mee met een rondleiding voor studenten over de afdeling voor kinderen met kanker.
Er was een tienerkamer…maar daar zaten geen tieners. Daar zat een baby, diep in de afdeling oncologie…ze speelde met plastic speelgoed…haar vader bleek, vermoeid.
Ze keek op naar mij en de studenten en zwaaide…zij eerst toen wij.
Ik dacht dat het eng was wat ik hier moet doen maar dat is het niet.
Het is niet echt eng op zich, of belangrijk op zich…
